میزان رعایت اصول یادگیری بزرگسالان در اجرای برنامه های آموزش مداوم و اثربخشی این برنامه ها از دیدگاه پرستاران دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: آموزش مداوم یک جزء ضروری برای حرفه ای شدن پرستاری است و به عنوان یک تسهیل کننده جهت توسعه عملکرد پرستاران، به عنوان یادگیرندگان بزرگسال، شناخته می شود. این مطالعه به منظور بررسی میزان رعایت اصول یادگیری بزرگسالان در آموزش های مداوم و میزان اثربخشی این برنامه ها از دیدگاه پرستاران انجام گردید. روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که بر روی 150 نفر از کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان قائم دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1390 انجام شد. نمونه 150 نفری به روش سهمیه ای تعیین شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که از بخش هایی به منظور بررسی «میزان انطباق آموزش های ضمن خدمت با اصول یادگیری بزرگسالان»، «میزان اثربخشی آموزش های ضمن خدمت»، و «روش های ترجیحی آموزش دراین گروه ها» تشکیل شده بود. روایی آن به روش شاخص روایی محتوا، و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به تأیید رسید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: 68% نمونه ها زن و 89% کارشناس پرستاری بودند. میانگین نمره کلی میزان انطباق آموزش های ضمن خدمت با اصول آموزش بزرگسالان 6/4±2/35 از 65 نمره بود. نتایج در مورد میزان اثربخشی نشان داد که میانگین امتیاز اثربخشی 2/6±66/28 از 55 امتیاز بود. به طور کلی 9/46% پرستاران میزان رعایت اصول یادگیری بزرگسالان را در آموزش های مداوم در حد ضعیف ارزیابی کردند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه پیشنهاد می شود جهت افزایش اثربخشی آموزش های مداوم در مرحله برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی از نظر انطباق با اصول یادگیری بزرگسالان مورد بازنگری قرار گیرند.